Albergo degli Artisti Ferrara

Tja daar ben ik weer online om jullie bij te schrijven over de escapades van de groep, jammer ik moet iedereen gaan teleurstellen er word heel goed op elkaar gepast en we blijven altijd gentlemen.
Gisteren hebben we iets heel bijzonders mogen aan schouwen.
Op een plein in Ferrara werd er door de jeugd met vlaggen gezwaaid en getrommeld of het hun lieve lust was, alles onder toezien oog van begeleiders die alles in goed banen leiden zodat het heel mooi was om te zien en te horen, de akoestiek was erg goed die kleine mannetjes en meisjes gaven een prachtig schouwspel ten toon in beeld en geluid.
Even ervoor zijn we in een erg mooie kerk geweest waar je stil werd van de schoonheid, sommigen van ons hebben een kaarsje opgestoken en prachtige foto's gemaakt, hierna bezochten we het terras bij het boven genoemde plein waar we ons te goed deden aan een blonde drank met kraag, tijdens het eten werd er wijn (rode/witte) aangerukt, eerst vooraf aan het eten kregen we het drankje van het huis waar ik als schrijver de indruk van had als je er een paar meer van zou drinken je achteruit ging lopen. We zouden geen Nederlanders zijn als we niet wat hadden te klagen en dat deden we dus, je betaald maar krijgt niet half zat te eten was de teneur van sommige mannen, niet wetende dat de entourage van het geheel nog niet was afbetaald is mijn nuchtere redenering. In Albergo degli Artisi werden we heel hartelijk ontvangen door de gastvrouw die ons te dienst stond waar ze maar kon, zo heeft ze ons veel geld bespaard door aan de politie te melden dat er een tukker illegaal met een Grijze Limo door Ferrara reden (is ten strengste verboden in de binnenstad) Mi no speak Italiano, mie domme tukker.
Maar nu even terug naar de albergo, waar we voor een laag bedrag mochten vertoeven erg schoon in de jaren 60 stijl, heeft de sfeer van Zuid-Amerika waar Che de verzetstrijder niet mag ontbreken. Iedereen is vanmorgen goed geluimd weer op de fiets gestapt, met het nodige fruit, en water voor de kleine trip vandaag. Gaan ze doen met twee vingers in de neus (fiets jargon) Sinds gisteren heb ik me door de groep laten motiveren om maar te stoppen met roken, ik zou Wim niet zijn als ik dat dan ook wanneer ik tot een beslissing kom, met een botte bijl de knoop doorhak en de sigaren aan een parkeerbeheerder (alhier) heb gegeven omdat deze zo goed op Arnold limo heeft gepast.

De mais staat er mooi bij, het cultuur historisch gehalte is hoog, het bier en wijn smaakt goed, de mensen heel vriendelijk en gast vrij.

Tot gauw